Thuis in Hilversum ging het steeds minder. ‘Ik kon de trap niet meer op’, zegt mevrouw Ina Albus-Otten (88). Ze werd ook vergeetachtig en koos voor Vivium De Zandzee in Bussum; een nieuw thuis met zorg voor mensen met beginnende dementie.
,,Van de dokter mocht ik niet meer thuis wonen”, zegt mevrouw Albus-Otten een beetje verongelijkt. Haar zoon Bert kijkt haar liefdevol aan: ,,Het ging steeds minder; de boodschappen doen en het huis bijhouden. U had al wel huishoudelijk hulp en zorg aan huis, maar je vraagt je dan toch vaak af: gaat het wel goed thuis? Bij een ziekenhuisopname werd ook beginnende dementie geconstateerd.” In Vivium De Zandzee wonen mensen met beginnende geheugenproblemen zelfstandig met zorg en ondersteuning wanneer dit nodig is.
‘Ik ga graag naar buiten’
Volgens mevrouw Albus-Otten heeft ze hier ‘een luxeleven, want alles is geregeld’. ,,Ik heb fijn mijn eigen spullen. Het is hier licht en ontzettend schoon”, wijst ze rond in haar woonkamer met keuken en aparte slaapkamer. ,,De badkamer is veel ruimer”, vergelijkt ze haar nieuwe thuis met haar vorige. ,,Toen woonde ik aan de hei. Hier kijk ik mooi uit op het groen. Ik kom namelijk van buiten.” Bert vertelt dat zijn moeder veel naar buiten gaat. Dat kan ook, want De Zandzee is een open huis; mensen wonen hier zelfstandig. ,,Er is een prachtig terras”, heeft mevrouw al ervaren. Ze wandelt dan rondom het gebouw naar de mooi aangelegde binnentuin. Daar, bij het restaurant drinkt ze graag wat, geniet van het buiten zijn en heeft contact met andere mensen.
,,Het is een geruststellend gevoel”, zegt Bert. ,,We weten dat ze hier in goede handen is. De alarmknop heeft ze een keer gebruikt, toen ze uit de sta-opstoel gleed. Het contact met medewerkers is goed.” Medewerkers in De Zandzee zijn extra geschoold in het ondersteunen van mensen met dementie. ,,Je merkt de betrokkenheid: ze bellen over medicatie, als de huisarts komt of als er bij Vivium iets verandert.” –,,O ja”, valt mevrouw haar zoon bij: ,,Het personeel is zo vriendelijk. Als je ze tegenkomt, zeggen ze gedag of maken even een praatje. En als je wat vraagt, dan nemen ze echt de tijd.” Bert: ,,Laatst was er ’s middags een concert, dan waarschuwen ze ook altijd even of halen haar op.” Op deze manier ondersteunen medewerkers bewoners bij een goede daginvulling.
Samen koffiedrinken is minder aan mevrouw besteed: ,,Die zet ik hier zelf wel. En als de koffie op is, dan koop ik die beneden in het winkeltje.” Ze breit verder graag en zet ’s avonds de tv aan. ,,Of en buurvrouw komt op bezoek. Met de overbuurvrouw ga ik trouwens donderdag voor het eerst mee naar gym; eens kijken of dat wat is.”
Over het eten is mevrouw zeer te spreken: ,,Dat is lekker, hoor. We zitten met vier dames beneden in het restaurant. Na het eten kletsen we nog na. Ik eet hier ook beter.” Bert knikt: ,,U loopt ook beter. Als het lichamelijk beter gaat, dan is dat ook goed voor het geestelijke. Ik vind het een voordeel dat mijn moeder hier meer onder de mensen is.” Nu kijkt zij met een warme blik naar haar zoon, knikt en zegt beslist: ,,Je laat me hier nooit echt alleen achter.”
Tekst: Miriam Vijge