Fietsen met een Lach: Duofietsen bij De Bolder

Bij De Bolder in Huizen wordt volop gefietst, en niet zomaar gefietst: hier draait alles om de duofiets. Met twee duofietsen en een rolstoelfiets kunnen de bewoners, die veelal kampen met dementie, genieten van de frisse buitenlucht en de vrijheid die fietsen biedt. Dankzij een succesvolle actie in 2021, georganiseerd door De Bolder zelf, werd het mogelijk om een tweede duofiets aan te schaffen. Dit heeft het fietsplezier alleen maar vergroot!

De Bolder is een woonzorgcentrum waar ongeveer 150 mensen met dementie wonen. Daarnaast is er een kleinere locatie aan de Ruijterstraat, waar nog eens 24 bewoners verblijven. Om al deze mensen te kunnen laten genieten van een fietstocht, heeft zich een enthousiaste groep vrijwilligers gevormd. Deze groep, bestaande uit zes mannen en sinds kort ook één vrouw, zet zich met hart en ziel in om de bewoners een fijne tijd te bezorgen. Als Vivium De Bolder zijn we enorm trots op deze bijzondere vrijwilligers!

Cees Visser: "Een mondharmonica en een glimlach"
Cees Visser begon tien jaar geleden als vrijwilliger bij De Bolder, na zijn pensioen. “Ik zag een advertentie in de krant waarin vrijwilligers werden gezocht en besloot te reageren. Al snel werd ik gevraagd om met de duofiets op pad te gaan. Wat begon met één bewoner, groeide uit tot een vaste groep vrijwilligers en meerdere fietsen.” Soms gaan ze met de fiets koffiedrinken, andere keer halen ze een haring om de hoek. Cees vertelt dat je ze dan echt ziet genieten, “daar doen we het voor.”.

Cees vertelt over een bijzondere ervaring: “We hadden een bewoner die zijn mondharmonica meenam op de fiets. Hoewel hij door de dementie veel was vergeten, speelde hij nog altijd de liedjes van vroeger, zoals 'Kleine Greetje uit de Polder'. Het was prachtig om te zien hoe hij opbloeide en genoot van de aandacht van mensen die klapten als we voorbijreden. Dát is waarom ik dit werk blijf doen, het maakt de bewoners blij en mij ook!”

Anneke Vos: "Meer dan een ritje"
Anneke Vos is sinds kort vrijwilliger bij De Bolder. “Ik ben 61 jaar en werk dagelijks bij een kaasveredelingsbedrijf. Vrijwilligerswerk is voor mij geen onbekend terrein, maar fietsen met de bewoners van De Bolder is echt iets speciaals.

Anneke's moeder heeft bijna drie jaar in De Bolder gewoond, en na haar overlijden wilde Anneke graag iets terugdoen. “Dankzij Cees Visser, die al heel wat kilometers heeft afgelegd met bewoners, besloot ik ook een keer mee te fietsen. De lach en de gesprekjes met de bewoners maken elk ritje bijzonder. En eerlijk is eerlijk, ik geniet er zelf ook enorm van!”

Leo Kaizer: "Fietsen door weer en wind"
Leo Kaizer begon elf jaar geleden als vrijwilliger bij Vivium De Bolder. “Toen een buurvriend met dementie werd opgenomen, besloot ik me aan te melden als vrijwilliger. Helaas heb ik niet meer met hem kunnen duofietsen, maar sindsdien zijn we met een groeiende groep vrijwilligers.”

Voor veel bewoners is de eerste keer op de duofiets een grote stap. Maar volgens Leo is een duwtje in de rug vaak genoeg: “Eenmaal op de fiets geeft het iedereen een goed gevoel. De gesprekken onderweg zijn waardevol en zorgen voor een band. We rijden door Huizen, langs het strand, door het dorp, en pakken soms een terrasje.” Niet alleen met mooi weer gaan de fietsers op pad. “Zelfs in de winter gaan we op pad, goed ingepakt met mutsen en sjaals die door de lokale breiclub zijn gemaakt.”, vertelt Leo.

Een ritje om nooit te vergeten
Bij De Bolder draait het duofietsen om veel meer dan alleen beweging. Het gaat om het creëren van momenten van geluk, het herstellen van verbindingen en het bieden van een stukje vrijheid aan mensen voor wie dat niet vanzelfsprekend is. Of het nu een kopje koffie op een terras is, een broodje haring langs de haven, of gewoon een rustig ritje door het bos – elke rit is een kans om samen te genieten.

De vrijwilligers van De Bolder bewijzen keer op keer dat het kleinste gebaar, zoals een fietstochtje, een enorme impact kan hebben. En dat maakt het duofietsen tot een onvergetelijke ervaring, voor zowel de bewoners als de vrijwilligers.