Blog 1 - Introductie

Beste lezer,

Mijn naam is Swen de Vries Robles (1973), voormalig fysiotherapeut en ervaringsdeskundige. Mij is de eer ten deel gevallen om regelmatig verhalen aan u te mogen tentoonspreiden, waarin ik de weg naar herstel beschrijf en mijn passie voor fysiotherapie deel.

Mijn reis begon in 1999 in het Naarderheem als stagiair fysiotherapie, om jaren later (in 2008) bewusteloos per ambulance terug te keren om te revalideren na een gecompliceerde hersenoperatie. Gedurende ongeveer 7 maanden bevond ik mij in een toestand van verminderd bewustzijn en was ik volledig afhankelijk van de verpleging en verzorging uit het Naarderheem. Pas in januari 2009 ontwaakte ik, onder het toeziend oog van het voltallig personeel. In eerste instantie verplaatste ik mij met mijn ‘ijzeren benen’: koosnaampje voor de rolstoel.

Mede dankzij mijn collega’s en zovelen in Naarderheem die mij met hun ziel en zaligheid hebben bijstaan, leerde ik mijn benenwagen weer in gang te zetten. Als vanouds stormde ik door de gangen van Naarderheem. Nu draag ik zelf wederom, vrijwillig, mijn steentje bij door het fysiotherapieteam als vanouds te ondersteunen.

Ik werd reeds op jeugdige leeftijd geconfronteerd met mijn eigen vergankelijkheid. Dit heeft mij geïnspireerd en aangezet tot het schrijven van gedichten – met als onderliggend thema: bewustzijn. Beschreven vanuit mijn persoonlijke ervaring, waarbij het bewustzijn als zodanig onvergankelijk is en het lichaam zodoende bestaat dankzij dit bewustzijn. Dat het lijf meer is dan slechts een object, alhoewel ik als fysiotherapeut leerde het lijf als object te beschouwen. Toch bleek meer dan ooit dat ‘mind over matter’ (dat de geest invloed kan hebben op de (fysieke) beperkingen) het stuwende principe is en was achter mijn herstel. Nooit of te nimmer zag ik mijzelf als minderwaardig, of als de optelsom van mijn beperkingen. Ik heb dankzij deze ervaring mijzelf opnieuw uit mogen en kunnen vinden en ik heb geleerd om te leven vanuit mijn eigen authenticiteit.

Naarderheem staat in mijn geheugen gegrift als een warm bad. Vandaar ook dat ik mij in 2009 voorgoed vestigde in De Flank, op een steenworpafstand van Naarderheem – mijn tweede stekkie – waar ik voor de tweede maal het levenslicht mocht aanschouwen. Nog altijd is de warmte voelbaar, niet slechts de klinische hand. Via mijn verhalen tracht ik dit aan u kenbaar te maken, en toon ik graag mijn dankbaarheid naar Naarderheem toe, want dit is mijn tweede huis geworden en mijn zogeheten wedergeboorte voltrok zich binnen deze muren. Maar bovenal hoop ik u, als revalidant, met mijn blogs en verhalen, te mogen en kunnen inspireren. Vertrouwen blijven houden in de eigen mogelijkheden is hierbij het uitgangspunt.