Benito Emanuels, Leerling Verzorgende IG/MMZ Godelinde
Op zijn oude werk kreeg hij weleens te horen: ‘je bent geen maatschappelijk werker’ als hij zich verdiepte in wat de ander nodig had. ‘Dat gaf weinig voldoening’, legt Benito uit. Hij durfde de stap te wagen toen hij nieuw werk zocht en koos voor de opleiding tot Verzorgende IG/MMZ bij Vivium.
‘Dit geeft me perspectief: een vak leren, werken, doorgroeien en nieuwe contacten. De verdiensten zijn mooi meegenomen, want mijn vaste lasten lopen door.’ De ouderenzorg bevalt Benito nog beter dan gedacht: ‘Ik kan mijn eerdere ervaring en dienstverlenende kant goed kwijt.’ Het contact met bewoners ervaart hij als verrijking. ‘Zij hebben vaak een andere kijk op het leven en delen hun levenservaring. Hoe ze met tegenslag en beperking omgaan is een bron van inspiratie.’
Eén van hen is Ruud Schipper (91), die met Parkinson en na het overlijden van zijn vrouw, verhuisde naar Godelinde in Bussum. ‘Ik ben hier nu, dus ik ga er nog wat van maken.’ Benito knikt: ‘Meneer lacht elke dag. Ik hou van zijn humor.’ ‘Ja, we klikken wel’, beaamt meneer met een blik naar Benito. ‘Hij heeft net zo’n positieve instelling en is heel hulpvaardig.’ Mannen in de zorg zijn schaars. Jammer, formuleert hij zijn waardering voorzichtig, want een man aan het bed is toch anders; ook al zijn man en vrouw gelijk en is elk mens uniek.
En dat steeds meer leerlingen zorg verlenen? Een verbaasde, bijna verontwaardigde blik: ‘Goed dat er leerlingen zijn om te zorgen voor nieuwe aanwas en de continuïteit.’ Benito op zijn beurt is te spreken over de begeleiding tijdens het leertraject. ‘Collega’s spreken je aan wanneer het nodig is en zelf moet je ook niet schromen om wat te vragen.’ Met een grijns: ‘En je moet bijtijds je opdrachten uitvoeren, zodat die niet opstapelen.’ Zijn uitdagingen zijn de verpleegtechnische handelingen en het klinisch redeneren. ‘Injecteren vind ik bijvoorbeeld spannend om te leren. Het derde jaar volgend jaar zal dus wel pittig worden. Kennis van de zorg is goud waard. Ook in je eigen leven.’