Leo Verbeek en Sandhya Ghoerahoe, Kookcoach/Facilitair medewerker & Helpende (in opleiding tot VIG) De Antonius Hof

Leo Verbeek is kookcoach bij het project ‘Eten is een feestje’ voor woonondersteuners in Vivium De Antonius Hof. Zorgcollega Sandhya Ghoerahoe meldde zich spontaan aan voor de eerste reeks van zes workshops. ‘We zijn bewuster bezig met eten en koken voor mensen met dementie.’

Als voormalige Vivium-kok werd deze ondersteuner Facilitaire projecten gevraagd om collega’s te coachen om koken en eten in de huiskamers lekkerder en leuker maken. Een kolfje naar zijn hand. Trots laat Leo een map vol uitgewerkte recepten zien. ‘De menu’s zijn gekozen met bewoners. De recepten zijn ook afgestemd met medewerkers van het winkeltje voor de inkoop van ingrediënten. Tijdens de workshops oefenen en proeven we.’

‘Dit is leuk om met je collega’s samen te doen’, legt Sandhya vrolijk uit waarom ze meedoet. Ze is thuis in de Hindoestaanse keuken. ‘Natuurlijk kan ik koken. Hoewel mijn speklappen hier wel een keer mislukten.’ Ze werkt negen jaar als helpende en volgt sinds september de opleiding tot verzorgende, waarbij ook aandacht is voor het welzijn van clienten. ‘Ik wil altijd beter worden, andere combinaties leren maken en meer weten over de Hollandse pot.’

‘Bewoners reageren vaker’, merkt Sandhya het effect na zes workshops. ‘Omdat ze iets lekkers ruiken of geuren herkennen.’ Zo worden de zintuigen van de bewoners gestimuleerd. Leo vult aan: ‘En we besteden aandacht aan de presentatie. Dat nodigt ook uit tot eten.’ In deze leefgroep worden de vissticks nu geserveerd met een stukje citroen en takje groen, en wortelen met peterselie. ‘En dille combineert niet alleen met zalm’, weet Sandhya, ‘maar past ook prima in een komkommersalade.’ Verder wisselen de deelnemers praktische tips uit, leren over hygiëne, voedingswaarden en houdbaarheid. Als groep collega’s zijn ze veel bewuster met eten voor hun bewoners bezig.

Leo kijkt regelmatig in de huiskamer hoe het gaat. ‘Waar lopen ze in de praktijk tegenaan en hoe kunnen we dat oplossen?’ Zoals voor die meneer met Parkinson, die nu met een niet-schuivend bord met opstaande rand toch nog zelf kan eten. De recepten blijken bovendien handig voor invalkrachten en flexwerkers. Niet iedereen kookt gemakkelijk voor tien personen of weet hoe je een vlaflip maakt. ‘En ook voor speklappen’, lacht Leo met een knipoog naar Sandhya, ‘heb ik een speciale receptkaart gemaakt.’