'Zij stelden beeldzorg voor, ik besloot het te proberen: heerlijk"

"Zij stelden beeldzorg voor, ik besloot het te proberen: heerlijk!"

Mevrouw Marie Zwikker is nu zo’n vijf jaar een bekende van het Vivium wijkteam. Verzorgende Anita van Beckhoven verleent haar nu zo’n anderhalf jaar zorg aan huis. Zonder bij mevrouw thuis te komen, want ze is ‘over’ op beeldzorg: “En dat bevalt goed”, zegt mevrouw volmondig. “Het is heerlijk!”

Dat Anita vandaag bij mevrouw thuis is, is dus een uitzondering. Normaliter hebben ze twee keer per dag contact via beeldbellen. De Compaan, een voor mevrouw op maat ingestelde tablet van Vivium, staat op tafel. “Kijk, ik doe er ook spelletjes op”, demonstreert mevrouw meteen. Anita kijkt glimlachend toe hoe mevrouw met haar vinger over het scherm veegt en het makkelijke en veelzijdige gebruik demonstreert.

Het wijkteam kwam twee keer per dag om medicatie aan te reiken, ogen te druppelen en steunkousen aan te trekken. Toen de wijkverpleegkundige voorstelde om over te gaan op beeldzorg, zag mevrouw dat niet zitten. “Het leek me niets”, bekent ze en legt uit: “Ik was bang om het contact kwijt te raken. En ik kon me ook niet voorstellen hoe dat zou werken.” De digitale wereld is niet de hare. Toch hield haar contactpersoon vol: “Het zou echt wat voor mij zijn”, lacht mevrouw. “Nou, dan wil ik het wel proberen, zei ik.” En zo kwam een medewerker van het Beeldzorgteam met de tablet bij mevrouw thuis. Anita: “We stellen de tablet in en leggen stap voor stap uit hoe het werkt.” Mevrouw knikt: “Ik wilde het voor mezelf geprobeerd hebben. Ook mijn dochter zei: probeer het nou. Vooral omdat ik dan meer zelf kan doen en bepalen. Ik hoef bijvoorbeeld niet eerder naar huis of vroeg op te staan, om te wachten tot het wijkteam komt.” Ze kan de tablet meenemen, of afspreken op een ander moment alsnog even te beeldbellen.

“Kijk, ik heb ook een druppelbril”, demonstreert mevrouw een bril met gaatjes. Daarmee kan ze makkelijk haar eigen ogen druppelen, in beeld begeleid en gecontroleerd door Anita of een collega van het Beeldzorgteam. Ook voor het zelf aantrekken van steunkousen heeft mevrouw een ‘hulpje’. De overstap naar digitale zorg en hulpmiddelen betekent voor deze zelfstandig wonende 82-jarige meer vrijheid en flexibiliteit. En het gevoel - met wat zorg en ondersteuning op afstand - zichzelf nog altijd prima te kunnen redden. En mocht assistentie ter plaatse nodig zijn, dan komt het wijkteam ‘gewoon’. Met minder tijdsdruk omdat ze weten dat de ochtendroutine bij mevrouw via beeldzorg gaat. Zo vullen de collega’s van het wijkteam en beeldzorg elkaar aan, en kan Vivium meer cliënten in zorg nemen. Anita merkt dat nu digitale zorg vaker ingezet wordt, cliënten al snel meer met de tablet doen, zoals geheugenspelletjes, maar ook videobellen met familieleden in binnen- en buitenland.

Dan drukt mevrouw op het icoon ‘terugbelverzoek’. Niet veel later klinkt een ringtoon en verschijnt collega Kim in beeld. Test geslaagd. En als de wifi het eens niet doet, dan is er altijd nog de gewone telefoon, een contactpersoon of het wijkteam in de buurt. “We videobellen altijd voor een reden”, benadrukt Anita en zoekt oogcontact met mevrouw, “maar bij ons valt ook altijd te lachen, hè?”. Zeker weten, knikt mevrouw. Beeldzorg heeft aan de contactmomenten niets afgedaan en juist wat extra’s gebracht. Of mevrouw er nog iets moeilijk aan vindt? “Na even oefenen helemaal niks!”